zondag 25 november 2007
dinsdag 11 september 2007
Back in Belgium
Wij zijn terug in België... jeuj, beuh. We missen ons Sumathi en co al enorm! Maar we houden de Indische levensstijl (nothing is an issue, relax) levendig in Leuven en omstreken.
Bye
ps: de foto's volgen heeeeel snel
Bye
ps: de foto's volgen heeeeel snel
woensdag 29 augustus 2007
Namaskara Mitra!
En ja het is veel te lang geleden dat we nog eens iets op de site gepost hebben... Maar het is niet onze fout, India is gewoon veel te leuk en we hebben gewoon geen tijd gehad om op internet te komen!! We zijn op dit moment in Bangalore, TERUG in Bangalore moet ik zeggen. We hebben 10 dagen rondgereisd in Kerala, we zijn naar Trivandrum geweest, Kochin, Allepeye,... We hebben op een houseboat gezeten, op een ferry (zo mooooi!!!), we hebben gezwommen, gelezen, gedineerd met de prins van trivandrum, gelachen, opeengepropt gezeten in een overvolle bus (gemaakt voor mensen met zeer korte beentjes) voor 14 uren, een (verkeerde) trein genomen waar de overvriendelijke mannen ons bijna uitgeduwd hadden, mensen uit Engeland, Amerika, Canada, Frankrijk,... leren kennen, en nog zoveel meer.
Toen kregen we plots een telefoontje van Sumathi (van wie het vorige bericht) waarin ze zei dat we die nacht terug moesten reizen naar Bangalore, om de LesBit meeting bij te wonen en 's avonds mee te gaan dineren met de prins. En wie waren wij om 'nee' te (willen) zeggen? Terug in Bangalore aankomen was zalig, zo vertrouwd, vriendelijke mensen, alles zat mee! Maar... De volgende dag moesten we ons vliegtuig naar Bombay halen... Wat nu gedaan? De LesBitgroep mensen wouden niet dat we gingen want ze hielden juist het Onamfeest, Sumathi wou niet dat we gingen omdat ze ons niet kon missen, en wij wouden uiteindelijk ook niet meer gaan omdat we uitgeput waren en zo graag in Bangalore waren. De volgende dag zijn we dus naar de vlieghaven gegaan en... hebben onze vlucht afgezegd. En oooh iedereen was blij :-D. Die dag heeft Sumathi heerlijke dosas gemaakt voor ons, zijn we gaan boekshoppen met de prins (ik heb veeeeeeeeeeeeeeeel teveeeeeeeeeeeeeeel boeken gekocht) en hebben we onam gevierd. Zalig! Geen van beide hadden we het gevoel dat we de verkeerde beslissing genomen hadden. Sindsdien verblijven we bij Sumathi en Sunil en beleven we een erg leuke tijd. Vandaag staat er nog een heerlijke douche op het programma, een etentje met Sumathi en Sunil en dan gaan we met ons vier naar de Irish Pub waar we afgesproken hebben met Surabi en Paige. Het wordt dus nog leuk! Ons plan is wel om nog naar Hampi te gaan, een van de volgende dagen. Al hebben Sumathi en Asha gezegd dat we niet mogen gaan :-) Marjan en ik zullen het allemaal op ons gemak eens plannen. We willen vooral scootertjes rijden :-p
We hebben nog veel veel meer gedaan, maar ik heb geen tijd om het allemaal neer te schrijven. En hey, als ik nu al alles vertel, wat heb ik dan nog te vertellen als ik thuis kom? ( voor die keer dat ik eens interessante verhalen heb ;-) )
Daaaaaaaaaaaaaaaag allemaal!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Liese.
Aja, voor al de mensen die mij mailtjes gestuurd hebben en waar ik nog niet naar terug gestuurd heb... Sorry.... Ik heb echt geen tijd gehad... Maar ik kan jullie verzekeren dat ik veel aan jullie denk! Echt mijn beste vriendjes, ik mis jullie.. Laten jullie weten hoe het met jullie gaat? Dikke kus!!
Toen kregen we plots een telefoontje van Sumathi (van wie het vorige bericht) waarin ze zei dat we die nacht terug moesten reizen naar Bangalore, om de LesBit meeting bij te wonen en 's avonds mee te gaan dineren met de prins. En wie waren wij om 'nee' te (willen) zeggen? Terug in Bangalore aankomen was zalig, zo vertrouwd, vriendelijke mensen, alles zat mee! Maar... De volgende dag moesten we ons vliegtuig naar Bombay halen... Wat nu gedaan? De LesBitgroep mensen wouden niet dat we gingen want ze hielden juist het Onamfeest, Sumathi wou niet dat we gingen omdat ze ons niet kon missen, en wij wouden uiteindelijk ook niet meer gaan omdat we uitgeput waren en zo graag in Bangalore waren. De volgende dag zijn we dus naar de vlieghaven gegaan en... hebben onze vlucht afgezegd. En oooh iedereen was blij :-D. Die dag heeft Sumathi heerlijke dosas gemaakt voor ons, zijn we gaan boekshoppen met de prins (ik heb veeeeeeeeeeeeeeeel teveeeeeeeeeeeeeeel boeken gekocht) en hebben we onam gevierd. Zalig! Geen van beide hadden we het gevoel dat we de verkeerde beslissing genomen hadden. Sindsdien verblijven we bij Sumathi en Sunil en beleven we een erg leuke tijd. Vandaag staat er nog een heerlijke douche op het programma, een etentje met Sumathi en Sunil en dan gaan we met ons vier naar de Irish Pub waar we afgesproken hebben met Surabi en Paige. Het wordt dus nog leuk! Ons plan is wel om nog naar Hampi te gaan, een van de volgende dagen. Al hebben Sumathi en Asha gezegd dat we niet mogen gaan :-) Marjan en ik zullen het allemaal op ons gemak eens plannen. We willen vooral scootertjes rijden :-p
We hebben nog veel veel meer gedaan, maar ik heb geen tijd om het allemaal neer te schrijven. En hey, als ik nu al alles vertel, wat heb ik dan nog te vertellen als ik thuis kom? ( voor die keer dat ik eens interessante verhalen heb ;-) )
Daaaaaaaaaaaaaaaag allemaal!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Liese.
Aja, voor al de mensen die mij mailtjes gestuurd hebben en waar ik nog niet naar terug gestuurd heb... Sorry.... Ik heb echt geen tijd gehad... Maar ik kan jullie verzekeren dat ik veel aan jullie denk! Echt mijn beste vriendjes, ik mis jullie.. Laten jullie weten hoe het met jullie gaat? Dikke kus!!
maandag 6 augustus 2007
Pancake and salt and chutney!!!!!!!
We got a mail from three Belgium girls that they wanted to do a project (film) on the LesBiT group. Pancake, salt and Chutney arrived. Pancake (Zara), Salt (Liese, as she is very essential) and spicy sexy Marjan being the chutney shocked us when they met us. We became friends immediately and even the LesBiT group related to them very happily. While there were very serious discussions about their film they helped us enormously with our program breaking the silence while we were actually shouting. hoping to do great work with them. Yes Liese Marjan and Zara are precious to us and all of us in LesBiT would love to have them to work with us.
Sum, Asa, sun, arnav sonu and allllllllllll
Sum, Asa, sun, arnav sonu and allllllllllll
vrijdag 3 augustus 2007
Morgen 4 augustus : Breaking the silence
Hey iedereen,
na een paar dagen platte rust, met bijbehorende antibiotica kuren voor enkelen onder ons, staan we er weer! Onze partnerorganisatie leeft al weken toe naar morgen, 4 augustus. Dat is de dag dat de afdeling van Sangama die met vrouwen werkt, zichzelf publiekelijk bekend zal maken (wat niet evident is hier in India)...
Met de plankenkoorts stijgt gelukkig ook ons werktempo. Na een aantal dagen intensief kranten lezen (times of India, Hindu times, deccan herald... you name it, we read it), sudoku`s oplossen, chai drinken... komt er voor ons eindelijk schot in de zaak. Morgen kunnen we eindelijk beginnen met filmen. Het programma ziet er veelbelovend uit: getuigenissen van lesbische vrouwen, gastspekers, dansoptredens et cetera. Liese heeft voor de poster gezorgd en de banner, en wij (Zahra en Marjan) zijn gisteren en vandaag zo gek geweest om heel de stad hier rond te rijden met een rikshja volgeplakt met onze posters, om flyers uit te gaan delen in de drukste winkelstraten... en met succes: in vergelijking met onze ervaringen in Leuven, is het aantal folders dat op de grond belandt zeer laag :) en bovendien heeft zelfs de security man van de Pizza Hut gezegd dat hij morgen van de partij zal zijn!
Hopelijk halen we nu eindelijk zelf eens de kranten ;-). Meestal komen we juist te vroeg: zo stond er de dag nadat we naar een bekende shopping mal waren geweest, in de krant dat er 2 uur later een lift was gecrasht. Of te laat: een aantal dagen na ons bezoek aan het verschrikkelijk slechte restaurant ulla`s refreshments, bleek dat er een brand woedde...
Enkel toen Haneef live op het nieuws was, en aankwam in de luchthaven van Bangalore waren we op tijd... om het nieuws te volgen vanop onze hotelkamer :P
Meer nieuws volgt hopelijk snel (al dan niet in de kranten) !
groetjes
marjan x
na een paar dagen platte rust, met bijbehorende antibiotica kuren voor enkelen onder ons, staan we er weer! Onze partnerorganisatie leeft al weken toe naar morgen, 4 augustus. Dat is de dag dat de afdeling van Sangama die met vrouwen werkt, zichzelf publiekelijk bekend zal maken (wat niet evident is hier in India)...
Met de plankenkoorts stijgt gelukkig ook ons werktempo. Na een aantal dagen intensief kranten lezen (times of India, Hindu times, deccan herald... you name it, we read it), sudoku`s oplossen, chai drinken... komt er voor ons eindelijk schot in de zaak. Morgen kunnen we eindelijk beginnen met filmen. Het programma ziet er veelbelovend uit: getuigenissen van lesbische vrouwen, gastspekers, dansoptredens et cetera. Liese heeft voor de poster gezorgd en de banner, en wij (Zahra en Marjan) zijn gisteren en vandaag zo gek geweest om heel de stad hier rond te rijden met een rikshja volgeplakt met onze posters, om flyers uit te gaan delen in de drukste winkelstraten... en met succes: in vergelijking met onze ervaringen in Leuven, is het aantal folders dat op de grond belandt zeer laag :) en bovendien heeft zelfs de security man van de Pizza Hut gezegd dat hij morgen van de partij zal zijn!
Hopelijk halen we nu eindelijk zelf eens de kranten ;-). Meestal komen we juist te vroeg: zo stond er de dag nadat we naar een bekende shopping mal waren geweest, in de krant dat er 2 uur later een lift was gecrasht. Of te laat: een aantal dagen na ons bezoek aan het verschrikkelijk slechte restaurant ulla`s refreshments, bleek dat er een brand woedde...
Enkel toen Haneef live op het nieuws was, en aankwam in de luchthaven van Bangalore waren we op tijd... om het nieuws te volgen vanop onze hotelkamer :P
Meer nieuws volgt hopelijk snel (al dan niet in de kranten) !
groetjes
marjan x
Liese aan het woord
Ja, het werd dringend tijd om nog eens iets op de site te posten. Hoewel ik de voorbije dagen enorm veel tijd op de computer doorgebracht heb, kon ik niet vrij op het internet rondsurfen (wel: posters maken, banner maken, flyers maken,... - en dat natuuurliljk met steeds wisselende instructies en een heeeeeel trage computer :-)) . Maar... nu ben ik op de computer in ons hotel en kan ik doen wat ik wil! En weet je wat.. er zijn hier boxen aan de computer en oooooooooh wat is het zalig om nog eens naar studio brussel te kunnen luisteren! Dat is al laaaaaaang geleden!!! (ja, af en toe een vlucht nemen naar de westerse wereld kan hemels zijn voor ons - al is het er van weg zijn natuurlijk soms even hemels). Euuuuhmmm... (ja, de leuke muziek vult mijn hoofd en maakt het mij moeilijk om hier gestructureerd mijn verhaal te doen) ik heb vandaag een avondje voor mezelf genomen. De ander twee zijn de stad in, shoppen, iets drinken, mss feesten, ik vind het zalig om het 'rijk' vor mij alleen te hebben. Hehe ja, voor degenen die mij kennen zal dit geen verassing zijn :-)
We bevinden ons nu trouwens in 'Bangalore youth hostel'. Eerst zaten we in Hotel Ajanta = te duur, toen zijn we (met hulp van sangama) naar het UTC verhuisd (nog redelijk prijzig) en nu zijn we dus (weer met hulp van sangama) in de youth hostel beland. We slapen met drie op een kamer voor 2 personen - ze hebben er een extra matras bij gelegd. Natuurlijk is er een beurtrol: om de twee nachten wordt de persoon die op de grond geslapen heeft vervangen door een ander. Leuk he ;)
Euhm euhm wat heb ik nog te vertellen.. ik heb mijn was gedaan en nu hangt er ondergoed verspreid over de hele kamer - maar dat zal jullie wel niet zoveel boeien.. :-)
Zoal jullie zien aan die lachende mannetjes die op elke paragraaf volgen (ik merk het juist op) gaat het zeer goed met mij en kan ik echt wel genieten van het wereldje hier. De mensen van sangama zijn zeer tof (en ze leren me spicy eten eten - en lachen natuurlijk als ze dan mijn geziht zien). Ik begin het hier ook beter te kennen en voel me echt wel op mijn gemak. Ik ben stiller dan de andere twee, maar dat betekent niet dat ik er minder van geniet! :-)
Ja nu ga ik wel eens door gaan, mijn uurtje is op! Ik ga nog wat genieten van mijn vrij avondje :-D
Daaagdagdag!!!
We bevinden ons nu trouwens in 'Bangalore youth hostel'. Eerst zaten we in Hotel Ajanta = te duur, toen zijn we (met hulp van sangama) naar het UTC verhuisd (nog redelijk prijzig) en nu zijn we dus (weer met hulp van sangama) in de youth hostel beland. We slapen met drie op een kamer voor 2 personen - ze hebben er een extra matras bij gelegd. Natuurlijk is er een beurtrol: om de twee nachten wordt de persoon die op de grond geslapen heeft vervangen door een ander. Leuk he ;)
Euhm euhm wat heb ik nog te vertellen.. ik heb mijn was gedaan en nu hangt er ondergoed verspreid over de hele kamer - maar dat zal jullie wel niet zoveel boeien.. :-)
Zoal jullie zien aan die lachende mannetjes die op elke paragraaf volgen (ik merk het juist op) gaat het zeer goed met mij en kan ik echt wel genieten van het wereldje hier. De mensen van sangama zijn zeer tof (en ze leren me spicy eten eten - en lachen natuurlijk als ze dan mijn geziht zien). Ik begin het hier ook beter te kennen en voel me echt wel op mijn gemak. Ik ben stiller dan de andere twee, maar dat betekent niet dat ik er minder van geniet! :-)
Ja nu ga ik wel eens door gaan, mijn uurtje is op! Ik ga nog wat genieten van mijn vrij avondje :-D
Daaagdagdag!!!
dinsdag 24 juli 2007
Activiteit Sangama
Op 4 augustus organiseert sangama een belangrijke activiteit: 'Breaking the silence'! Lesbische en bisexuele vrouwen, vrouwen die liever man zijn en transgenders komen hier samen en delen hun problemen. Ook wordt hier het begin van de hulplijn gelanceerd.
Ik heb hier de poster voor gemaakt en simpel was dat niet: geen fotoshop, geen pdf en veel tegenstrijdige adviesen. Maar uiteindelijk heb ik iets tevoorschijn getoverd waar ze content mee zijn. Nu moet ik de versie in Kanada (de taal van deze streek) nog maken.
En... Ik heb honger!!
Liese
Ik heb hier de poster voor gemaakt en simpel was dat niet: geen fotoshop, geen pdf en veel tegenstrijdige adviesen. Maar uiteindelijk heb ik iets tevoorschijn getoverd waar ze content mee zijn. Nu moet ik de versie in Kanada (de taal van deze streek) nog maken.
En... Ik heb honger!!
Liese
Abonneren op:
Posts (Atom)
